روزهای تحصیل مامانی و معراج

معراج عزیزم ، ناز خوشگلم از اونجایی که هنوز اینترنت خونه وصل نشد نمیتونم وبت رو تکمیل کنم. البته صفحات قبل رو هم مامانی تو خونه آماده میکنم و بابایی زحمت آپولود رو میکشه ولی نیمه کاره ...

تازگیا تو خونه که هستی خیلی اذیتم میکنی و فصل امتحانات میان ترم منم که هست و اصلا نمیزاری درس بخونم تا میام بشینم و کتابم رو باز کنم همش بهانه میاری بعد از یک ساعت هم که قانع میشی ، کتاب دفترهای خودت رو هم میاری رو به رو من میریزی و

میگی : مانی جون منم درس نخونم خانوم معلم دعبا میتونه مگه نه؟

آخه من هم مگه میتونم با این شیرین زبونیهات درس بخونم اونوقتم انقد حرف میزنی و سوال میپرسی که از یکجا نشستن خسته میشم.

الهی قربونت برم که میدونی درس و کتاب و خانم معلم یعنی چی

چند روز پیش داشتم درس میخوندم کنارم نشسته بودی انقد حرف زدی که خوابت برد

البته نا گفته نماند بعضی وقتها هم که خیالت راحته که من کتاب و دفترهامو جمع کردم میری تو اتاقت و برا خودت بازی میکنی

چند روز پیش که داشتم وسایلتو مرتب میکردم پستونک نوزادی تو پیدا کردی مگه دیگه زمین گذاشتیش ....

میری رو صندلی میشینی و میگی :  مانی بالا بلندی تون (یعنی جک صندلی رو بزن بره بالا و پایین)

بابایی یکشنبه شام مارو برد بیرون و شام هم بیرون خوردیم بعد گفت که به مناسبت روز زن و مادر بوده...

دسته شما درد نکنه همسره عزیزم آقا مجتبی و پسرگلم آقا معراج

البته مثل همیشه رفتیم کافی شاپ رستوران  پسر خاله که خیلی هم خوش گذشت و جای همه خالی بود

و معراج بیشتر از همیشه پیتزا خورد...