روزگار معراج و مامانی
معراج یه روز گریه میکرد به خاطر کارتون. چون اون روز خیلی تلویزیون نگاه کرده بود من اجازه نمیدادم . رفت و النا رو آورد و گفت: مانی جون اِننا میخادکارتون ندا تونه ، اجازه هس.
*************
یک روز دیگه اون میخاست کارتون نگاه کنه و من هم فیلم. مشغول تماشای تلویزیون بودم و اومد گفت : واسه خودتم نزار. وبعد تلویزیون رو خاموش کردو رفت .
وای خدایا چقدر خنده دار بود من و بابایی مردیم انقد که خندیدیم.
*************
وقتی میریم بیرون میگم پسرم بیا کلاه تو بزار سرت . با جدیت میگه: هوا خوبه (همچین روی به تاکیید میکنه که میخوام بخورومش).
*************
وقتی که هوا کمی سرد میشه و میخوام لباس بیشتری تنش کنم . میگه : پیرن دیگه بسه
آخه قربون اون فهم و شعورت برم آخه چقد عاقلی و با ادبی عزیزم
*************
موقع خواب چون میخواد خودشو لوس کنه میاد رو تخت ما میخوابه و میگه : به منم جا بدین من نیوفتم.
*************
وقتی تو یه جمع هستیم و اطافیان ازش میپرسن: معراج فلانی دوست داری؟
میگه : نه .
میپرسن فلانی رو چی ؟ میگه : نه .
و در آخر میگه : همه تون دوست دارم.
و این جاست که بچه فسقلی همه رو سرکار میزاره....
*************
وقتی که بینی یا گوشش رو تمیز میکنم میگه : مَمو راحت شدم(ممنون)
*************
چند روز پیش همچین در یخچال رو کوبید که بطری آب از داخل یخچال افتاد و شکست ، دید که من نناراحت شدم و دارم جمع میکنم گفت: مانی جون شسشه دستو نبرررررره
*************
از کنار اجاق گاز فندک رو برداشته بود و تو اتاق قدم میزد و با خودش میگفت : هرکی شلوغی کنه با این فندک آتیش میگیره بتوزه
*************
از روز تولدت به این ور شعر تولد رو یاد گرفتی و هر روز میخونی.
*************
میگه : مامان ثنا ستاره قوقولو اَن (دوقلو) ؟
میگم : آره
دستاشو میزاره کنار هم و میگه : اینا هم قوقولو اَن ؟
دیگه نمیدونم به فندوق کوچولو چی بگم
*************
تقدیم به مجتبای عزیزم
عشق عبارت است از وجود یک روح در دو کالبد. عاملیست که دو تن را مبدل بفرشته ی واحدی می کند .
عشق مزیت دو فردیست که دائم سبب رنج و اندوه یکدیگر می شوند .
عشق یعنی ترس از دست دادن تو .
عشق نخستین بخش از کتاب مفصل بیوفائی است .
عشق حادثه ایست .
عشق دردیست شدیدتر از تمام دردهای دیگر ، زیرا در عین حال روح و قلب و کالبد را رنج می دهد .
عشق ، عشق می آفریند . عشق ، زندگی می بخشد . زندگی ، رنج به همراه دارد . رنج ، دلشوره می آفریند . دلشوره ، جرات می بخشد . جرات ، اعتماد می آورد . اعتماد ، امید می آفریند . امید ، زندگی می بخشد . زندگی ، عشق به همراه دارد . عشق ، عشق می آفریند .
عشق خوشبختی است که دو طرف برای هم ایجاد می کنند .